Engels–Nederlands woordenboek
Nederlandse vertaling van het Engelse woord wavering
| Engels | Nederlands (indirect vertaald) | Esperanto |
|---|---|---|
wavering (hesitation; demurral) | ; ; | |
| (hesitate; falter; rock; stagger; totter; vacillate; wobble; lurch) | ; | |
| (hesitate; falter; vacillate; balk; demur) | ; ; | |
| (oscillate) | oscili | |
| (quiver; shiver; wince) | ||
| (flare; flare up; flicker) | ||
🔗 A blue light wavered in the forest. | ||
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| wavering | ⇆ aarzeling; ⇆ gewankel; ⇆ geweifel; ⇆ twijfelmoedig; ⇆ wankel; ⇆ wankelbaar; ⇆ wankelend; ⇆ wankeling; ⇆ wankelmoedig; ⇆ wankelmoedigheid; ⇆ weifelend; ⇆ weifeling |
| unwavering | ⇆ niet aarzelend; ⇆ niet wankelend; ⇆ onwankelbaar; ⇆ onwrikbaar; ⇆ standvastig |
| waver | ⇆ aarzelen; ⇆ beven; ⇆ dubben; ⇆ flakkeren; ⇆ haperen; ⇆ onvast zijn; ⇆ schommelen; ⇆ waggelen; ⇆ wankelen; ⇆ weifelen |