Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈɔbdrɪŋə(n)/ |
Afbreking | op·drin·gen |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) dring op | (ik) drong op |
(jij) dringt op | (jij) drong op |
(hij) dringt op | (hij) drong op |
(wij) dringen op | (wij) drongen op |
(jullie) dringen op | (jullie) drongen op |
(gij) dringt op | (gij) drongt op |
(zij) dringen op | (zij) drongen op |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) opdringe | (dat ik) opdronge |
(dat jij) opdringe | (dat jij) opdronge |
(dat hij) opdringe | (dat hij) opdronge |
(dat wij) opdringen | (dat wij) opdrongen |
(dat jullie) opdringen | (dat jullie) opdrongen |
(dat gij) opdringet | (dat gij) opdronget |
(dat zij) opdringen | (dat zij) opdrongen |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
dring op | dringt op |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
opdringend, opdringende | (zijn) opgedrongen |
Catalaans | imposar |
---|---|
Duits | aufdrängen; aufnötigen; dringen; aufdringen |
Engels | force; coerce; thrust; assert; impose |
Esperanto | trudi |
Faeröers | noyða |
Fins | tyrkyttää |
Frans | contraindre; imposer; obliger |
Portugees | ditar; forçar; impor; obrigar |
Roemeens | forța; impune |
Saterfries | aptringe; tringe |
Spaans | constreñir; imponer; obligar |