Synonyme: afbreken, opbreken, opheffen, ophouden met, staken, stelpen, stopzetten, kappen met, opgeven
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) stop | (ik) stopte |
| (jij) stopt | (jij) stopte |
| (hij) stopt | (hij) stopte |
| (wij) stoppen | (wij) stopten |
| (jullie) stoppen | (jullie) stopten |
| (gij) stopt | (gij) stoptet |
| (zij) stoppen | (zij) stopten |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) stoppe | (dat ik) stopte |
| (dat jij) stoppe | (dat jij) stopte |
| (dat hij) stoppe | (dat hij) stopte |
| (dat wij) stoppen | (dat wij) stopten |
| (dat jullie) stoppen | (dat jullie) stopten |
| (dat gij) stoppet | (dat gij) stoptet |
| (dat zij) stoppen | (dat zij) stopten |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| stop | stopt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| stoppend, stoppende | (hebben) gestopt |