Synonyme: aanvuren, aanwakkeren, opwekken, zwepen, opzetten, opzwepen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈanspoːrə(n)/ |
|---|
| Trennung | aan·spo·ren |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) spoor aan | (ik) spoorde aan |
| (jij) spoort aan | (jij) spoorde aan |
| (hij) spoort aan | (hij) spoorde aan |
| (wij) sporen aan | (wij) spoorden aan |
| (jullie) sporen aan | (jullie) spoorden aan |
| (gij) spoort aan | (gij) spoordet aan |
| (zij) sporen aan | (zij) spoorden aan |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) aanspore | (dat ik) aanspoorde |
| (dat jij) aanspore | (dat jij) aanspoorde |
| (dat hij) aanspore | (dat hij) aanspoorde |
| (dat wij) aansporen | (dat wij) aanspoorden |
| (dat jullie) aansporen | (dat jullie) aanspoorden |
| (dat gij) aansporet | (dat gij) aanspoordet |
| (dat zij) aansporen | (dat zij) aanspoorden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| spoor aan | spoort aan |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| aansporend, aansporende | (hebben) aangespoord |
Hij spoorde zijn paard licht aan en reed het woud in.
„Vertel me alles”, spoorde hij haar aan.
Um‐Foad repte zich weg om de arbeiders aan te sporen.