Synoniemen: eigenzinnig, halsstarrig, hardnekkig, obstinaat, stijfhoofdig, stijfkoppig, verbeten, verstokt
Woordsoort | bijvoeglijk naamwoord |
---|
Uitspraak | /ˈkɔpəx/ |
---|
Afbreking | kop·pig |
---|
Trappen van vergelijking
Stellende trap | koppig |
---|
Vergrotende trap | koppiger |
---|
Overtreffende trap | koppigst |
---|
Verbuiging
| Stellende trap | Vergrotende trap | Overtreffende trap |
---|
Predicatief | koppig | koppiger | (het) koppigst, (het) koppigste |
---|
Attributief | Onbepaald | Manlijk en vrouwelijk enkelvoud | koppige | koppigere | koppigste |
---|
Onzijdig enkelvoud | koppig | koppiger | koppigst |
---|
Meervoud | koppige | koppigere | koppigste |
---|
Bepaald | koppige | koppigere | koppigste |
---|
Partitief | koppigs | koppigers | |
---|
Mijn moeder was koppig.
Zeg maar dat ik koppig was en niet wilde luisteren.
Ook ik hield hem zulks voor, doch Rhialto is een koppig man.
Deze middag ga ik nog eens bij die koppige ezel langs.