Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /redəˈnerə(n)/ |
Afbreking | re·de·ne·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) redeneer | (ik) redeneerde |
(jij) redeneert | (jij) redeneerde |
(hij) redeneert | (hij) redeneerde |
(wij) redeneren | (wij) redeneerden |
(jullie) redeneren | (jullie) redeneerden |
(gij) redeneert | (gij) redeneerdet |
(zij) redeneren | (zij) redeneerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) redenere | (dat ik) redeneerde |
(dat jij) redenere | (dat jij) redeneerde |
(dat hij) redenere | (dat hij) redeneerde |
(dat wij) redeneren | (dat wij) redeneerden |
(dat jullie) redeneren | (dat jullie) redeneerden |
(dat gij) redeneret | (dat gij) redeneerdet |
(dat zij) redeneren | (dat zij) redeneerden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
redeneer | redeneert |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
redenerend, redenerende | (hebben) geredeneerd |
Catalaans | raonar |
---|---|
Duits | räsonieren; schließen; urteilen |
Engels | reason |
Esperanto | rezoni |
Faeröers | hugsa |
Frans | raisonner |
Spaans | razonar |