Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈmekɵnə(n)/ |
Afbreking | mee·kun·nen |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) kan mee | (ik) kon mee |
(jij) kan mee, kunt mee | (jij) kon mee |
(hij) kan mee | (hij) kon mee |
(wij) kunnen mee | (wij) konden mee |
(jullie) kunnen mee | (jullie) konden mee |
(gij) kunt mee | (gij) kondt mee |
(zij) kunnen mee | (zij) konden mee |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) meekunne | (dat ik) meekonne |
(dat jij) meekunne | (dat jij) meekonne |
(dat hij) meekunne | (dat hij) meekonne |
(dat wij) meekunnen | (dat wij) meekonnen |
(dat jullie) meekunnen | (dat jullie) meekonnen |
(dat gij) meekunnet | (dat gij) meekonnet |
(dat zij) meekunnen | (dat zij) meekonnen |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
meekunnend, meekunnende | (hebben) meegekund |
Esperanto | povi kuniri |
---|