Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈknɑkə(n)/ |
Afbreking | knak·ken |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) knak | (ik) knakte |
(jij) knakt | (jij) knakte |
(hij) knakt | (hij) knakte |
(wij) knakken | (wij) knakten |
(jullie) knakken | (jullie) knakten |
(gij) knakt | (gij) knaktet |
(zij) knakken | (zij) knakten |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) knakke | (dat ik) knakte |
(dat jij) knakke | (dat jij) knakte |
(dat hij) knakke | (dat hij) knakte |
(dat wij) knakken | (dat wij) knakten |
(dat jullie) knakken | (dat jullie) knakten |
(dat gij) knakket | (dat gij) knaktet |
(dat zij) knakken | (dat zij) knakten |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
knakkend, knakkende | (zijn) geknakt |
Esperanto | duonrompiĝi |
---|