| Woordsoort | werkwoord |
|---|---|
| Uitspraak | /ˈkrœy̯mələ(n)/ |
| Afbreking | krui·me·len |
| Aantonende wijs | |
|---|---|
| Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
| (hij) kruimelt | (hij) kruimelde |
| (zij) kruimelen | (zij) kruimelden |
| Aanvoegende wijs | |
| Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
| (dat hij) kruimele | (dat hij) kruimelde |
| (dat zij) kruimelen | (dat zij) kruimelden |
| Deelwoorden | |
| Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
| kruimelend, kruimelende | (hebben) gekruimeld |
| Duits | auseinander fallen; zerfallen |
|---|---|
| Engels | break apart |
| Esperanto | diseriĝi |
| Portugees | desagregar‐se |