Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /snɪkə(n)/ |
Afbreking | snik·ken |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) snik | (ik) snikte |
(jij) snikt | (jij) snikte |
(hij) snikt | (hij) snikte |
(wij) snikken | (wij) snikten |
(jullie) snikken | (jullie) snikten |
(gij) snikt | (gij) sniktet |
(zij) snikken | (zij) snikten |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) snikke | (dat ik) snikte |
(dat jij) snikke | (dat jij) snikte |
(dat hij) snikke | (dat hij) snikte |
(dat wij) snikken | (dat wij) snikten |
(dat jullie) snikken | (dat jullie) snikten |
(dat gij) snikket | (dat gij) sniktet |
(dat zij) snikken | (dat zij) snikten |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
snik | snikt |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
snikkend, snikkende | (hebben) gesnikt |
Esperanto | plorĝemi |
---|