Synonyms: affronteren, krenken, schelden, uitschelden, schelden op
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /bəˈledəɣə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | be·le·di·gen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) beledig | (ik) beledigde |
| (jij) beledigt | (jij) beledigde |
| (hij) beledigt | (hij) beledigde |
| (wij) beledigen | (wij) beledigden |
| (jullie) beledigen | (jullie) beledigden |
| (gij) beledigt | (gij) beledigdet |
| (zij) beledigen | (zij) beledigden |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) beledige | (dat ik) beledigde |
| (dat jij) beledige | (dat jij) beledigde |
| (dat hij) beledige | (dat hij) beledigde |
| (dat wij) beledigen | (dat wij) beledigden |
| (dat jullie) beledigen | (dat jullie) beledigden |
| (dat gij) belediget | (dat gij) beledigdet |
| (dat zij) beledigen | (dat zij) beledigden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| beledig | beledigt |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| beledigend, beledigende | (hebben) beledigd |
U beledigt me, meneer.
Dit amuseerde Reith eerder dan dat het hem beledigde.
Ze beledigden me voortdurend.
Ik wens niet beledigd te worden!