Synonym: inbinden
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈbɪndə(n)/ |
Trennung | bin·den |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) bind | (ik) bond |
(jij) bindt | (jij) bond |
(hij) bindt | (hij) bond |
(wij) binden | (wij) bonden |
(jullie) binden | (jullie) bonden |
(gij) bindt | (gij) bondt |
(zij) binden | (zij) bonden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) binde | (dat ik) bonde |
(dat jij) binde | (dat jij) bonde |
(dat hij) binde | (dat hij) bonde |
(dat wij) binden | (dat wij) bonden |
(dat jullie) binden | (dat jullie) bonden |
(dat gij) bindet | (dat gij) bondet |
(dat zij) binden | (dat zij) bonden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
bind | bindt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
bindend, bindende | (hebben) gebonden |
Deutsch | binden; einbinden |
---|---|
Englisch | bind |
Esperanto | bindi |
Färöerisch | binda inn |
Französisch | relier |
Italienisch | rilegare |
Jiddisch | בינדן |
Katalanisch | enquadernar |
Portugiesisch | encadernar |
Russisch | переплетать |
Saterfriesisch | ienbiende |
Schwedisch | binda |
Scots | bind |
Spanisch | encuadernar |
Ungarisch | köt |
Westfriesisch | bine |