Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈɔpsxɛpə(n)/ |
Trennung | op·schep·pen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) schep op | (ik) schepte op |
(jij) schept op | (jij) schepte op |
(hij) schept op | (hij) schepte op |
(wij) scheppen op | (wij) schepten op |
(jullie) scheppen op | (jullie) schepten op |
(gij) schept op | (gij) scheptet op |
(zij) scheppen op | (zij) schepten op |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) opscheppe | (dat ik) opschepte |
(dat jij) opscheppe | (dat jij) opschepte |
(dat hij) opscheppe | (dat hij) opschepte |
(dat wij) opscheppen | (dat wij) opschepten |
(dat jullie) opscheppen | (dat jullie) opschepten |
(dat gij) opscheppet | (dat gij) opscheptet |
(dat zij) opscheppen | (dat zij) opschepten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
schep op | schept op |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
opscheppend, opscheppende | (hebben) opgeschept |
Afrikaans | inskep |
---|---|
Englisch | dish up |
Esperanto | kulerĉerpi |