Synonyme: aannemen, bevroeden, menen, stellen, uitgaan van, vermoeden, veronderstellen, oordelen, in de veronderstelling verkeren
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ɔndərˈstɛlə(n)/ |
|---|
| Trennung | on·der·stel·len |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) onderstel | (ik) onderstelde |
| (jij) onderstelt | (jij) onderstelde |
| (hij) onderstelt | (hij) onderstelde |
| (wij) onderstellen | (wij) onderstelden |
| (jullie) onderstellen | (jullie) onderstelden |
| (gij) onderstelt | (gij) ondersteldet |
| (zij) onderstellen | (zij) onderstelden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) onderstelle | (dat ik) onderstelde |
| (dat jij) onderstelle | (dat jij) onderstelde |
| (dat hij) onderstelle | (dat hij) onderstelde |
| (dat wij) onderstellen | (dat wij) onderstelden |
| (dat jullie) onderstellen | (dat jullie) onderstelden |
| (dat gij) onderstellet | (dat gij) ondersteldet |
| (dat zij) onderstellen | (dat zij) onderstelden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| onderstel | onderstelt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| onderstellend, onderstellende | (hebben) ondersteld |