Aussprache | /ˈhavə/ |
---|---|
Trennung | haw·we |
Wortart | Verb |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) haw, ha | (ik) hie |
(do) hast | (do) hiest |
(hy) hat | (hy) hie |
(wy) hawwe, ha | (wy) hienen, hiene |
(jimme) hawwe, ha | (jimme) hienen, hiene |
(sy) hawwe, ha | (sy) hienen, hiene |
Perfektpartizip | |
(hawwe) hân | |
Infinitiv II | |
hawwen |
Afrikaans | hê |
---|---|
Dänisch | have |
Deutsch | haben; besitzen |
Englisch | have |
Englisch (Altenglisch) | habban |
Esperanto | havi |
Färöerisch | hava |
Finnisch | omistaa |
Französisch | avoir |
Isländisch | hafa |
Italienisch | avere |
Jamaikanisches Kreolisch | hav; av |
Jiddisch | האָבן |
Kabylisch | el; sɛu |
Katalanisch | haver; tenir |
Latein | habere |
Luxemburgisch | hunn |
Malaiisch | ada |
Niederdeutsch | hevven; hebben |
Niederländisch | hebben |
Norwegisch | ha |
Papiamento | tin |
Polnisch | mieć |
Portugiesisch | ter |
Rumänisch | avea |
Saterfriesisch | besitte; häbe |
Schwedisch | ha; hava |
Scots | hae |
Spanisch | poseer; tener |
Sranan | abi |
Suaheli | ‐na |
Thai | มี |
Tschechisch | mít |