| Uitspraak | /ˈkøːnɪç/ |
|---|---|
| Afbreking | Kö·nig |
| Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
| Geslacht | manlijk |
| Enkelvoud | Meervoud | |
|---|---|---|
| Nominatief | König | Könige |
| Genitief | Königs | Könige |
| Datief | König | Königen |
| Accusatief | König | Könige |
| Afrikaans | koning |
|---|---|
| Albanees | mbret |
| Catalaans | rei |
| Deens | konge |
| Engels | king |
| Engels (Oudengels) | frea; cyning; dryhten; ealdor |
| Esperanto | reĝo |
| Fins | kuningas |
| Frans | roi |
| Hongaars | király |
| IJslands | konungur |
| Italiaans | re |
| Jamaicaans Creools | king |
| Jiddisch | מלך; קעניג |
| Latijn | rex |
| Maleis | raja |
| Nederduits | köäning; koaning |
| Nederlands | koning |
| Noors | konge |
| Portugees | rei |
| Schots | keeng |
| Schots-Gaelisch | rìgh |
| Spaans | rey |
| Swahili | mfalme |
| Turks | kral |
| Wels | brenin |
| Westerlauwers Fries | kening |
| Zweeds | kung; konung |