Synoniemen: aanzien, gedogen, harden, lijden, pikken, toelaten, tolereren, velen, verdragen, kunnen tegen, op zich laten zitten, gelijden
| Woordsoort | werkwoord |
|---|
| Uitspraak | /ˈdɵldə(n)/ |
|---|
| Afbreking | dul·den |
|---|
Vervoeging
| Aantonende wijs |
|---|
| Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
|---|
| (ik) duld | (ik) dulde |
| (jij) duldt | (jij) dulde |
| (hij) duldt | (hij) dulde |
| (wij) dulden | (wij) dulden |
| (jullie) dulden | (jullie) dulden |
| (gij) duldt | (gij) duldet |
| (zij) dulden | (zij) dulden |
| Aanvoegende wijs |
|---|
| Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
|---|
| (dat ik) dulde | (dat ik) dulde |
| (dat jij) dulde | (dat jij) dulde |
| (dat hij) dulde | (dat hij) dulde |
| (dat wij) dulden | (dat wij) dulden |
| (dat jullie) dulden | (dat jullie) dulden |
| (dat gij) duldet | (dat gij) duldet |
| (dat zij) dulden | (dat zij) dulden |
| Gebiedende wijs |
|---|
| Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
|---|
| duld | duldt |
| Deelwoorden |
|---|
| Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
|---|
| duldend, duldende | (hebben) geduld |
Maar in mijn rechtszaal duld ik ze niet.
Hij duldde nu niets meer.
De inspectie duldt geen uitstel.
Hij heeft kwaad van me gesproken en, ge weet, dat duld ik niet!