Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈɔpsxɔrtə(n)/ |
Afbreking | op·schor·ten |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) schort op | (ik) schortte op |
(jij) schort op | (jij) schortte op |
(hij) schort op | (hij) schortte op |
(wij) schorten op | (wij) schortten op |
(jullie) schorten op | (jullie) schortten op |
(gij) schort op | (gij) schorttet op |
(zij) schorten op | (zij) schortten op |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) opschorte | (dat ik) opschortte |
(dat jij) opschorte | (dat jij) opschortte |
(dat hij) opschorte | (dat hij) opschortte |
(dat wij) opschorten | (dat wij) opschortten |
(dat jullie) opschorten | (dat jullie) opschortten |
(dat gij) opschortet | (dat gij) opschorttet |
(dat zij) opschorten | (dat zij) opschortten |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
schort op | schort op |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
opschortend, opschortende | (hebben) opgeschort |
Afrikaans | opskort |
---|---|
Engels | postpone; suspend |
Esperanto | suspendi |
Frans | suspendre |
Portugees | suspender |