Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
---|---|
Afbreking | ar·gu·ment·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | argumento | argumentoj |
Accusatief | argumenton | argumentojn |
Deens | bevis |
---|---|
Duits | Argument; Beweisgrund |
Engels | argument; plea |
Faeröers | próvgrund |
Fins | perustelu |
Frans | argument |
Hongaars | érv; indok |
Italiaans | argomento |
Nederlands | argument; bewijsgrond |
Papiaments | argumento |
Portugees | argumentação |
Russisch | аргумент |
Saterfries | Argument; Bewiesgruund |
Spaans | argumento; razonamiente |
Westerlauwers Fries | argumint |