| Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
|---|---|
| Afbreking | po·lic·o |
| Nominatief | polico |
|---|---|
| Accusatief | policon |
| Afrikaans | polisie |
|---|---|
| Catalaans | policia |
| Duits | Polizei |
| Engels | police |
| Faeröers | løgregla; politi |
| Fins | poliisi |
| Frans | police |
| Grieks | αστυνομία |
| Hongaars | rendőrség |
| IJslands | löggæsla; löggæslulið |
| Italiaans | polizia |
| Jamaicaans Creools | poliis |
| Maleis | polis; polisi |
| Nederlands | politie |
| Noors | politi |
| Papiaments | polis |
| Portugees | polícia |
| Saterfries | Polizei |
| Spaans | policía |
| Thais | ตำรวจ |
| Tsjechisch | policejní; policie |
| Turks | emniyet; polis; zabıta |
| Wels | heddlu |
| Westerlauwers Fries | polysje; plysje |
| Zweeds | polis |