Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈanɦɛxtə(n)/ |
Afbreking | aan·hech·ten |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) hecht aan | (ik) hechtte aan |
(jij) hecht aan | (jij) hechtte aan |
(hij) hecht aan | (hij) hechtte aan |
(wij) hechten aan | (wij) hechtten aan |
(jullie) hechten aan | (jullie) hechtten aan |
(gij) hecht aan | (gij) hechttet aan |
(zij) hechten aan | (zij) hechtten aan |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) aanhechte | (dat ik) aanhechtte |
(dat jij) aanhechte | (dat jij) aanhechtte |
(dat hij) aanhechte | (dat hij) aanhechtte |
(dat wij) aanhechten | (dat wij) aanhechtten |
(dat jullie) aanhechten | (dat jullie) aanhechtten |
(dat gij) aanhechtet | (dat gij) aanhechttet |
(dat zij) aanhechten | (dat zij) aanhechtten |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
hecht aan | hecht aan |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
aanhechtend, aanhechtende | (hebben) aangehecht |
Duits | befestigen; festmachen; anbringen; festbinden; anstecken; aufstecken; aufspannen; einspannen; festspannen; verankern |
---|---|
Engels | affix; attach; append |
Esperanto | alfiksi |
Latijn | affigere |
Thais | ติด |