Synoniemen: stillen, sussen, tot rust brengen, verslaan
| Woordsoort | werkwoord |
|---|
| Uitspraak | /kɑlˈmerə(n)/ |
|---|
| Afbreking | kal·me·ren |
|---|
Vervoeging
| Aantonende wijs |
|---|
| Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
|---|
| (ik) kalmeer | (ik) kalmeerde |
| (jij) kalmeert | (jij) kalmeerde |
| (hij) kalmeert | (hij) kalmeerde |
| (wij) kalmeren | (wij) kalmeerden |
| (jullie) kalmeren | (jullie) kalmeerden |
| (gij) kalmeert | (gij) kalmeerdet |
| (zij) kalmeren | (zij) kalmeerden |
| Aanvoegende wijs |
|---|
| Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
|---|
| (dat ik) kalmere | (dat ik) kalmeerde |
| (dat jij) kalmere | (dat jij) kalmeerde |
| (dat hij) kalmere | (dat hij) kalmeerde |
| (dat wij) kalmeren | (dat wij) kalmeerden |
| (dat jullie) kalmeren | (dat jullie) kalmeerden |
| (dat gij) kalmeret | (dat gij) kalmeerdet |
| (dat zij) kalmeren | (dat zij) kalmeerden |
| Gebiedende wijs |
|---|
| Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
|---|
| kalmeer | kalmeert |
| Deelwoorden |
|---|
| Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
|---|
| kalmerend, kalmerende | (hebben) gekalmeerd |
Maar heer Bommel liet zich niet kalmeren.
Men probeerde de ongeduldige secretaris tevergeefs te kalmeren.