Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /pɑrˈkerə(n)/ |
Césure | par·ke·ren |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) parkeer | (ik) parkeerde |
(jij) parkeert | (jij) parkeerde |
(hij) parkeert | (hij) parkeerde |
(wij) parkeren | (wij) parkeerden |
(jullie) parkeren | (jullie) parkeerden |
(gij) parkeert | (gij) parkeerdet |
(zij) parkeren | (zij) parkeerden |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) parkere | (dat ik) parkeerde |
(dat jij) parkere | (dat jij) parkeerde |
(dat hij) parkere | (dat hij) parkeerde |
(dat wij) parkeren | (dat wij) parkeerden |
(dat jullie) parkeren | (dat jullie) parkeerden |
(dat gij) parkeret | (dat gij) parkeerdet |
(dat zij) parkeren | (dat zij) parkeerden |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
parkeer | parkeert |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
parkerend, parkerende | (hebben) geparkeerd |
afrikaans | parkeer |
---|---|
allemand | parken |
anglais | park |
danois | parkere |
espéranto | parki; parkumi |
français | garer; stationner |
frison occidental | parkeare; parkearje |
papiamento | parker; stashoná |
portugais | estacionar |
roumain | parca |
thaï | จอด |