Synonyme: uit elkaar doen springen
| Parti du discours | verbe |
|---|---|
| Prononciation | /ˈkrakə(n)/ |
| Césure | kra·ken |
| Indicatif | |
|---|---|
| Présent | Passé |
| (ik) kraak | (ik) kraakte |
| (jij) kraakt | (jij) kraakte |
| (hij) kraakt | (hij) kraakte |
| (wij) kraken | (wij) kraakten |
| (jullie) kraken | (jullie) kraakten |
| (gij) kraakt | (gij) kraaktet |
| (zij) kraken | (zij) kraakten |
| Subjonctif | |
| Présent | Passé |
| (dat ik) krake | (dat ik) kraakte |
| (dat jij) krake | (dat jij) kraakte |
| (dat hij) krake | (dat hij) kraakte |
| (dat wij) kraken | (dat wij) kraakten |
| (dat jullie) kraken | (dat jullie) kraakten |
| (dat gij) kraket | (dat gij) kraaktet |
| (dat zij) kraken | (dat zij) kraakten |
| Impératif | |
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
| kraak | kraakt |
| Participes | |
| Participe présent | Participe passé |
| krakend, krakende | (hebben) gekraakt |
| allemand | sprengen; bersten machen; zum Platzen bringen; zum Zerplatzen bringen; zersprengen; aufknacken; knacken |
|---|---|
| espéranto | krevigi |
| suédois | spräcka |