Synonymes: onthutsen, ontstellen, ontzetten, verbluffen, van streek brengen
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /vərˈbɛi̯stərə(n)/ |
|---|
| Césure | ver·bijs·te·ren |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) verbijster | (ik) verbijsterde |
| (jij) verbijstert | (jij) verbijsterde |
| (hij) verbijstert | (hij) verbijsterde |
| (wij) verbijsteren | (wij) verbijsterden |
| (jullie) verbijsteren | (jullie) verbijsterden |
| (gij) verbijstert | (gij) verbijsterdet |
| (zij) verbijsteren | (zij) verbijsterden |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) verbijstere | (dat ik) verbijsterde |
| (dat jij) verbijstere | (dat jij) verbijsterde |
| (dat hij) verbijstere | (dat hij) verbijsterde |
| (dat wij) verbijsteren | (dat wij) verbijsterden |
| (dat jullie) verbijsteren | (dat jullie) verbijsterden |
| (dat gij) verbijsteret | (dat gij) verbijsterdet |
| (dat zij) verbijsteren | (dat zij) verbijsterden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| verbijster | verbijstert |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| verbijsterend, verbijsterende | (hebben) verbijsterd |