Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /orijɛnˈterə(n)/ |
Afbreking | ori·en·te·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) orienteer | (ik) orienteerde |
(jij) orienteert | (jij) orienteerde |
(hij) orienteert | (hij) orienteerde |
(wij) oriënteren | (wij) orienteerden |
(jullie) oriënteren | (jullie) orienteerden |
(gij) orienteert | (gij) orienteerdet |
(zij) oriënteren | (zij) orienteerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) oriëntere | (dat ik) orienteerde |
(dat jij) oriëntere | (dat jij) orienteerde |
(dat hij) oriëntere | (dat hij) orienteerde |
(dat wij) oriënteren | (dat wij) orienteerden |
(dat jullie) oriënteren | (dat jullie) orienteerden |
(dat gij) oriënteret | (dat gij) orienteerdet |
(dat zij) oriënteren | (dat zij) orienteerden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
oriënteer | oriënteert |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
oriënterend, oriënterende | (hebben) georiënteerd |
Catalaans | orientar |
---|---|
Engels | orientate |
Esperanto | orienti |
Papiaments | orientá |
Portugees | orientar |
Spaans | orientar |