Synoniem: vervoegen
Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /kɔɲyˈɣerə(n)/ |
Afbreking | con·ju·ge·ren |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) conjugeer | (ik) conjugeerde |
(jij) conjugeert | (jij) conjugeerde |
(hij) conjugeert | (hij) conjugeerde |
(wij) conjugeren | (wij) conjugeerden |
(jullie) conjugeren | (jullie) conjugeerden |
(gij) conjugeert | (gij) conjugeerdet |
(zij) conjugeren | (zij) conjugeerden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) conjugere | (dat ik) conjugeerde |
(dat jij) conjugere | (dat jij) conjugeerde |
(dat hij) conjugere | (dat hij) conjugeerde |
(dat wij) conjugeren | (dat wij) conjugeerden |
(dat jullie) conjugeren | (dat jullie) conjugeerden |
(dat gij) conjugeret | (dat gij) conjugeerdet |
(dat zij) conjugeren | (dat zij) conjugeerden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
conjugeer | conjugeert |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
conjugerend, conjugerende | (hebben) geconjugeerd |
Duits | konjugieren; beugen; abwandeln |
---|---|
Engels | conjugate; pair |
Esperanto | konjugacii; konjugi |
Papiaments | konhugá |
Spaans | conjugar |