Woordsoort | werkwoord |
---|---|
Uitspraak | /ˈkeɣələ(n)/ |
Afbreking | ke·ge·len |
Aantonende wijs | |
---|---|
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(ik) kegel | (ik) kegelde |
(jij) kegelt | (jij) kegelde |
(hij) kegelt | (hij) kegelde |
(wij) kegelen | (wij) kegelden |
(jullie) kegelen | (jullie) kegelden |
(gij) kegelt | (gij) kegeldet |
(zij) kegelen | (zij) kegelden |
Aanvoegende wijs | |
Tegenwoordige tijd | Verleden tijd |
(dat ik) kegele | (dat ik) kegelde |
(dat jij) kegele | (dat jij) kegelde |
(dat hij) kegele | (dat hij) kegelde |
(dat wij) kegelen | (dat wij) kegelden |
(dat jullie) kegelen | (dat jullie) kegelden |
(dat gij) kegelet | (dat gij) kegeldet |
(dat zij) kegelen | (dat zij) kegelden |
Gebiedende wijs | |
Enkelvoud/Meervoud | Meervoud |
kegel | kegelt |
Deelwoorden | |
Tegenwoordig deelwoord | Verleden deelwoord |
kegelend, kegelende | (hebben) gekegeld |
Duits | kegelschieben; Kegel spielen |
---|---|
Esperanto | kegli; kegloludi |