Ynformaasje oer it wurd wankelen (Nederlânsk → Esperanto: ŝanceliĝi)

Synonimen: waggelen, wiebelen

Wurdsoartetiidwurd
Utspraak/ˈʋɑŋkələ(n)/
Ofbrekingwan·ke·len

Ferfoarming

Oantoanende foarm
NotiidDoetiid
(ik) wankel(ik) wankelde
(jij) wankelt(jij) wankelde
(hij) wankelt(hij) wankelde
(wij) wankelen(wij) wankelden
(jullie) wankelen(jullie) wankelden
(gij) wankelt(gij) wankeldet
(zij) wankelen(zij) wankelden
Oanfoegjende foarm
NotiidDoetiid
(dat ik) wankele(dat ik) wankelde
(dat jij) wankele(dat jij) wankelde
(dat hij) wankele(dat hij) wankelde
(dat wij) wankelen(dat wij) wankelden
(dat jullie) wankelen(dat jullie) wankelden
(dat gij) wankelet(dat gij) wankeldet
(dat zij) wankelen(dat zij) wankelden
hjittende foarm
Iental/MeartalMeartal
wankelwankelt
Mulwurden
NomulwurdDoemulwurd
wankelend, wankelende(hebben) gewankeld

Foarbylden fan gebrûk

Een uitgeputte man wankelde het plein op.
Het idool wankelde, het viel.
De zielkundige zette de hoed op en wankelde vernietigd huiswaarts.
Ze behielden het terrein en bleven standhouden, maar tegen de avond begonnen ze toch te wankelen.
Het kabinet wankelt.
Wankelend hield de vertwijfelde heer zich op de gladde stenen in eveniwicht.

Oarsettingen

Afrikaanskwankel
Deensktøve
Dútsktaumeln; wackeln; zagen; zaudern; zögern
Esperantoŝanceliĝi
Fereuerskridla; sveiggja
Frânskbarguigner; hésiter
Fryskskytskoarje; wifkje
Ingelskwaver; falter; rock; stagger; totter; vacillate
Italjaanskesitare; titubare
Portegeeskhesitar; vacilar
Sealterfryskduusje; nulje; slakkerje; suumje; swabbelje; swonkje; swooie; trieselje; tuntelje; tuumelje; wiggelje; wriggelje
Spaansktitubear; vacilar
Tsjechyskváhat