Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈsxrɛi̯də(n)/ |
Hyphenation | schrij·den |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) schrijd | (ik) schreed |
(jij) schrijdt | (jij) schreed |
(hij) schrijdt | (hij) schreed |
(wij) schrijden | (wij) schreden |
(jullie) schrijden | (jullie) schreden |
(gij) schrijdt | (gij) schreedt |
(zij) schrijden | (zij) schreden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) schrijde | (dat ik) schrede |
(dat jij) schrijde | (dat jij) schrede |
(dat hij) schrijde | (dat hij) schrede |
(dat wij) schrijden | (dat wij) schreden |
(dat jullie) schrijden | (dat jullie) schreden |
(dat gij) schrijdet | (dat gij) schredet |
(dat zij) schrijden | (dat zij) schreden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
schrijd | schrijdt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
schrijdend, schrijdende | (hebben/zijn) geschreden |
English | stalk; stride |
---|---|
Esperanto | paŝegi |
German | ausschreiten |
Saterland Frisian | treede |