Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɔbdœy̯kələ(n)/ |
Hyphenation | op·dui·ke·len |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) duikel op | (ik) duikelde op |
(jij) duikelt op | (jij) duikelde op |
(hij) duikelt op | (hij) duikelde op |
(wij) duikelen op | (wij) duikelden op |
(jullie) duikelen op | (jullie) duikelden op |
(gij) duikelt op | (gij) duikeldet op |
(zij) duikelen op | (zij) duikelden op |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) opduikele | (dat ik) opduikelde |
(dat jij) opduikele | (dat jij) opduikelde |
(dat hij) opduikele | (dat hij) opduikelde |
(dat wij) opduikelen | (dat wij) opduikelden |
(dat jullie) opduikelen | (dat jullie) opduikelden |
(dat gij) opduikelet | (dat gij) opduikeldet |
(dat zij) opduikelen | (dat zij) opduikelden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
duikel op | duikelt op |
Participles | |
Present participle | Past participle |
opduikelend, opduikelende | (zijn) opgeduikeld |
English | raise |
---|---|
Esperanto | malmergi |