Synonyms: kantelen, omkeren, omvergooien, ten val brengen, omkiepen, omkieperen, omrollen, ondersteboven keren, omdraaien
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈɔmkɑntələ(n)/ |
|---|
| Hyphenation | om·kan·te·len |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) kantel om | (ik) kantelde om |
| (jij) kantelt om | (jij) kantelde om |
| (hij) kantelt om | (hij) kantelde om |
| (wij) kantelen om | (wij) kantelden om |
| (jullie) kantelen om | (jullie) kantelden om |
| (gij) kantelt om | (gij) kanteldet om |
| (zij) kantelen om | (zij) kantelden om |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) omkantele | (dat ik) omkantelde |
| (dat jij) omkantele | (dat jij) omkantelde |
| (dat hij) omkantele | (dat hij) omkantelde |
| (dat wij) omkantelen | (dat wij) omkantelden |
| (dat jullie) omkantelen | (dat jullie) omkantelden |
| (dat gij) omkantelet | (dat gij) omkanteldet |
| (dat zij) omkantelen | (dat zij) omkantelden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| kantel om | kantelt om |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| omkantelend, omkantelende | (hebben) omgekanteld |