Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /bəˈkɛntmakə(n)/ |
Hyphenation | be·kend·ma·ken |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) maak bekend | (ik) maakte bekend |
(jij) maakt bekend | (jij) maakte bekend |
(hij) maakt bekend | (hij) maakte bekend |
(wij) maken bekend | (wij) maakten bekend |
(jullie) maken bekend | (jullie) maakten bekend |
(gij) maakt bekend | (gij) maaktet bekend |
(zij) maken bekend | (zij) maakten bekend |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) bekendmake | (dat ik) bekendmaakte |
(dat jij) bekendmake | (dat jij) bekendmaakte |
(dat hij) bekendmake | (dat hij) bekendmaakte |
(dat wij) bekendmaken | (dat wij) bekendmaakten |
(dat jullie) bekendmaken | (dat jullie) bekendmaakten |
(dat gij) bekendmaket | (dat gij) bekendmaaktet |
(dat zij) bekendmaken | (dat zij) bekendmaakten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
maak bekend | maakt bekend |
Participles | |
Present participle | Past participle |
bekendmakend, bekendmakende | (hebben) bekendgemaakt |
English | apprise |
---|---|
Esperanto | avizi |
French | avertir; aviser; donner avis de; informer; instruire |
German | benachrichtigen; anzeigen; hinweisen |
Saterland Frisian | avisierje; bekoandmoakje |