Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɔbdrɪŋə(n)/ |
Hyphenation | op·drin·gen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) dring op | (ik) drong op |
(jij) dringt op | (jij) drong op |
(hij) dringt op | (hij) drong op |
(wij) dringen op | (wij) drongen op |
(jullie) dringen op | (jullie) drongen op |
(gij) dringt op | (gij) drongt op |
(zij) dringen op | (zij) drongen op |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) opdringe | (dat ik) opdronge |
(dat jij) opdringe | (dat jij) opdronge |
(dat hij) opdringe | (dat hij) opdronge |
(dat wij) opdringen | (dat wij) opdrongen |
(dat jullie) opdringen | (dat jullie) opdrongen |
(dat gij) opdringet | (dat gij) opdronget |
(dat zij) opdringen | (dat zij) opdrongen |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
dring op | dringt op |
Participles | |
Present participle | Past participle |
opdringend, opdringende | (zijn) opgedrongen |
Catalan | imposar |
---|---|
English | force; coerce; thrust; assert; impose |
Esperanto | trudi |
Faeroese | noyða |
Finnish | tyrkyttää |
French | contraindre; imposer; obliger |
German | aufdrängen; aufnötigen; dringen; aufdringen |
Portuguese | ditar; forçar; impor; obrigar |
Romanian | forța; impune |
Saterland Frisian | aptringe; tringe |
Spanish | constreñir; imponer; obligar |