Synonyme: ophouden, stoppen, uitscheiden, uitscheiden met, stoppen met, wijken, afbreken
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɑflatə(n)/ |
|---|
| Trennung | af·la·ten |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) laat af | (ik) liet af |
| (jij) laat af | (jij) liet af |
| (hij) laat af | (hij) liet af |
| (wij) laten af | (wij) lieten af |
| (jullie) laten af | (jullie) lieten af |
| (gij) laat af | (gij) liet af |
| (zij) laten af | (zij) lieten af |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) aflate | (dat ik) afliete |
| (dat jij) aflate | (dat jij) afliete |
| (dat hij) aflate | (dat hij) afliete |
| (dat wij) aflaten | (dat wij) aflieten |
| (dat jullie) aflaten | (dat jullie) aflieten |
| (dat gij) aflatet | (dat gij) aflietet |
| (dat zij) aflaten | (dat zij) aflieten |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| laat af | laat af |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| aflatend, aflatende | (hebben) afgelaten |