Synonyme: afkeuren, wraken, veroordelen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /vərˈʋɛrpə(n)/ |
|---|
| Trennung | ver·wer·pen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) verwerp | (ik) verwierp |
| (jij) verwerpt | (jij) verwierp |
| (hij) verwerpt | (hij) verwierp |
| (wij) verwerpen | (wij) verwierpen |
| (jullie) verwerpen | (jullie) verwierpen |
| (gij) verwerpt | (gij) verwierpt |
| (zij) verwerpen | (zij) verwierpen |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) verwerpe | (dat ik) verwierpe |
| (dat jij) verwerpe | (dat jij) verwierpe |
| (dat hij) verwerpe | (dat hij) verwierpe |
| (dat wij) verwerpen | (dat wij) verwierpen |
| (dat jullie) verwerpen | (dat jullie) verwierpen |
| (dat gij) verwerpet | (dat gij) verwierpet |
| (dat zij) verwerpen | (dat zij) verwierpen |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| verwerp | verwerpt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| verwerpend, verwerpende | (hebben) verworpen |