Synonyme: aanduiden, aangeven, aanwijzen, beduiden, wijzen, wijzen op
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) duid uit | (ik) duidde uit |
| (jij) duidt uit | (jij) duidde uit |
| (hij) duidt uit | (hij) duidde uit |
| (wij) duiden uit | (wij) duidden uit |
| (jullie) duiden uit | (jullie) duidden uit |
| (gij) duidt uit | (gij) duiddet uit |
| (zij) duiden uit | (zij) duidden uit |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) uitduide | (dat ik) uitduidde |
| (dat jij) uitduide | (dat jij) uitduidde |
| (dat hij) uitduide | (dat hij) uitduidde |
| (dat wij) uitduiden | (dat wij) uitduidden |
| (dat jullie) uitduiden | (dat jullie) uitduidden |
| (dat gij) uitduidet | (dat gij) uitduiddet |
| (dat zij) uitduiden | (dat zij) uitduidden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| duid uit | duidt uit |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| uitduidend, uitduidende | (hebben) uitgeduid |