Wortart | Verb |
---|---|
Trennung | in·dik·i |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | indikas |
Präterium | indikis |
Futur | indikos |
Konditional | |
indikus | |
Imperativ | |
indiku |
Partizipien | ||
---|---|---|
Aktive Partizipien | Passive Partizipien | |
Präsens | indikanta | indikata |
Präterium | indikinta | indikita |
Futur | indikonta | indikota |
Dänisch | angive |
---|---|
Deutsch | andeuten; weisen; anweisen; zeigen; anzeigen; angeben; hinweisen auf; deuten auf; aufweisen |
Englisch | connote; denote; indicate; point out |
Finnisch | viitata |
Französisch | désigner; indiquer |
Italienisch | indicare; mostrare |
Katalanisch | assenyalar; ensenyar; indicar |
Niederdeutsch | anwysen |
Niederländisch | aanduiden; aangeven; aanwijzen; beduiden; uitduiden; wijzen; wijzen op |
Papiamento | indiká |
Portugiesisch | indicar |
Saterfriesisch | antjuude; anwiese; wiese |
Schwedisch | utpeka |
Spanisch | indicar; señalar |
Sranan | sori |
Thai | ชี้; ชี้ให้เห็น |
Westfriesisch | oantsjutte; oanwize |