Synonyme: uitdragen, wegdragen
Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈʋɛɣbrɛŋə(n)/ |
Trennung | weg·bren·gen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) breng weg | (ik) bracht weg |
(jij) brengt weg | (jij) bracht weg |
(hij) brengt weg | (hij) bracht weg |
(wij) brengen weg | (wij) brachten weg |
(jullie) brengen weg | (jullie) brachten weg |
(gij) brengt weg | (gij) bracht weg |
(zij) brengen weg | (zij) brachten weg |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) wegbrenge | (dat ik) wegbrachte |
(dat jij) wegbrenge | (dat jij) wegbrachte |
(dat hij) wegbrenge | (dat hij) wegbrachte |
(dat wij) wegbrengen | (dat wij) wegbrachten |
(dat jullie) wegbrengen | (dat jullie) wegbrachten |
(dat gij) wegbrenget | (dat gij) wegbrachtet |
(dat zij) wegbrengen | (dat zij) wegbrachten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
breng weg | brengt weg |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
wegbrengend, wegbrengende | (hebben) weggebracht |
Deutsch | abtragen; fortbringen; wegtragen |
---|---|
Englisch | bring away; carry away; carry off |
Esperanto | forporti |
Französisch | entraîner |
Latein | asportare |
Papiamento | hiba |
Saterfriesisch | oudreege; wächbrange |