Synonyme: afvuren, het vuur openen, losbranden, lossen, afsteken
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɑfsxitə(n)/ |
|---|
| Trennung | af·schie·ten |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) schiet af | (ik) schoot af |
| (jij) schiet af | (jij) schoot af |
| (hij) schiet af | (hij) schoot af |
| (wij) schieten af | (wij) schoten af |
| (jullie) schieten af | (jullie) schoten af |
| (gij) schiet af | (gij) schoot af |
| (zij) schieten af | (zij) schoten af |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) afschiete | (dat ik) afschote |
| (dat jij) afschiete | (dat jij) afschote |
| (dat hij) afschiete | (dat hij) afschote |
| (dat wij) afschieten | (dat wij) afschoten |
| (dat jullie) afschieten | (dat jullie) afschoten |
| (dat gij) afschietet | (dat gij) afschotet |
| (dat zij) afschieten | (dat zij) afschoten |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| schiet af | schiet af |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| afschietend, afschietende | (hebben) afgeschoten |
Mijn hart zal zijn alls een rots van graniet, waarop de pijlen die ze op me afschiet, zullen afketsen.