Synonyme: kantelen, omkeren, omvergooien, ten val brengen, omkieperen, omkantelen, omrollen, ondersteboven keren, omdraaien
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈɔmkipə(n)/ |
|---|
| Trennung | om·kie·pen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) kiep om | (ik) kiepte om |
| (jij) kiept om | (jij) kiepte om |
| (hij) kiept om | (hij) kiepte om |
| (wij) kiepen om | (wij) kiepten om |
| (jullie) kiepen om | (jullie) kiepten om |
| (gij) kiept om | (gij) kieptet om |
| (zij) kiepen om | (zij) kiepten om |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) omkiepe | (dat ik) omkiepte |
| (dat jij) omkiepe | (dat jij) omkiepte |
| (dat hij) omkiepe | (dat hij) omkiepte |
| (dat wij) omkiepen | (dat wij) omkiepten |
| (dat jullie) omkiepen | (dat jullie) omkiepten |
| (dat gij) omkiepet | (dat gij) omkieptet |
| (dat zij) omkiepen | (dat zij) omkiepten |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| kiep om | kiept om |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| omkiepend, omkiepende | (hebben) omgekiept |