Synonyme: aanduiden, aangeven, aanwijzen, uitduiden, wijzen, wijzen op
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /bəˈdœy̯də(n)/ |
|---|
| Trennung | be·dui·den |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) beduid | (ik) beduidde |
| (jij) beduidt | (jij) beduidde |
| (hij) beduidt | (hij) beduidde |
| (wij) beduiden | (wij) beduidden |
| (jullie) beduiden | (jullie) beduidden |
| (gij) beduidt | (gij) beduiddet |
| (zij) beduiden | (zij) beduidden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) beduide | (dat ik) beduidde |
| (dat jij) beduide | (dat jij) beduidde |
| (dat hij) beduide | (dat hij) beduidde |
| (dat wij) beduiden | (dat wij) beduidden |
| (dat jullie) beduiden | (dat jullie) beduidden |
| (dat gij) beduidet | (dat gij) beduiddet |
| (dat zij) beduiden | (dat zij) beduidden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| beduid | beduidt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| beduidend, beduidende | (hebben) beduid |
Hij beduidde haar naar binnen te gaan.
Zij nam Anwold de toorts uit de hand, verzocht hem te wachten en beduidde de pelgrim haar te volgen.