Information über das Wort vragen (Niederländisch → Esperanto: demandi)

WortartVerb
Aussprache/ˈvraɣə(n)/
Trennungvra·gen

Konjugation

Indikativ
PräsensPräterium
(ik) vraag(ik) vroeg, vraagde
(jij) vraagt(jij) vroeg, vraagde
(hij) vraagt(hij) vroeg, vraagde
(wij) vragen(wij) vroegen, vraagden
(jullie) vragen(jullie) vroegen, vraagden
(gij) vraagt(gij) vroegt, vraagdet
(zij) vragen(zij) vroegen, vraagden
Konjunktiv
PräsensPräterium
(dat ik) vrage(dat ik) vroege, vraagde
(dat jij) vrage(dat jij) vroege, vraagde
(dat hij) vrage(dat hij) vroege, vraagde
(dat wij) vragen(dat wij) vroegen, vraagden
(dat jullie) vragen(dat jullie) vroegen, vraagden
(dat gij) vraget(dat gij) vroeget, vraagdet
(dat zij) vragen(dat zij) vroegen, vraagden
Imperativ
Einzahl/MehrzahlMehrzahl
vraagvraagt
Partizipien
PräsenspartizipPerfektpartizip
vragend, vragende(hebben) gevraagd

Gebrauchsbeispiele

Vraag me dat nog eens als ik zo oud ben als jij, pa.
„Wat ga jij doen met dat grote zwaard?” vroeg ze.
„Zie je dat schip?” werd hem gevraagd.
Karel, mag ik jou iets vragen?
„Heeft hij ooit over vijanden gesproken?” vroeg de kapitein.
Tom Poes nam geen tijd om te vragen wat de ander daar precies mee bedoelde.

Übersetzungen

Afrikaansvra
Dänischspørge
Deutschfragen
Englischask; inquire; demand; question
Englisch (Altenglisch)ascian
Esperantodemandi
Färöerischspyrja
Finnischkysyä
Französischdemander; poser une question
Griechisch (Altgriechisch)αἰτέω
Isländischspyrja
Italienischdomandare
Jamaikanisches Kreolischaaks; aks
Katalanischdemanar; posar qüestions; preguntar
Lateinquaerere
Luxemburgischfroen
Malaiischminta
Norwegischspørre
Papiamentopidi; puntra
Polnischpytać
Portugiesischindagar; inquerir; interrogar; perguntar; questionar
Rumänischîntreba
Russischспрашивать; спросить
Saterfriesischanfräigje; fräigje
Schottisch Gälischiarr
Schwedischfråga; spörja
Spanischpreguntar
Srananaksi
Suaheli‐uliza
Thaiถาม
Tschechischotázat se; ptát se; tázat se; zeptat se
Türkischsormak
Westfriesischfreegje