Sinonieme: strijdig, tegenliggend, tegenstaand, tegenstrijdig, tegenoverliggend
| Woordsoort | byvoeglike naamwoord |
|---|---|
| Uitspraak | /ˈteɣə(ŋ)ɣəstɛlt/ |
| Afbreking | te·gen·ge·steld |
| Predikatief | ||||
|---|---|---|---|---|
| Attributief | Onbepaald | Manlike en vroulike meervoud | tegengestelde | |
| Onsydige enkelvoud | tegengesteld | |||
| Meervoud | tegengestelde | |||
| Bepaald | tegengestelde | |||
| Partitief | tegengestelds | |||
| Duits | widerwärtig; entgegengesetzt; Gegen‐ |
|---|---|
| Engels | contrary; adverse; opposite |
| Esperanto | kontraŭa |
| Frans | contradictoire; opposé |
| Papiaments | kontrali; kontrario |
| Pools | przeciwny |
| Saterfries | eeuwelch; öäsich |
| Spaans | adverso |
| Sweeds | motsatt |
| Yslands | andstæður; mótstæður |