Aussprache | /dens/ |
---|---|
Wortart | Substantiv |
Geschlecht | männlich |
Einzahl | Mehrzahl | |
---|---|---|
Nominativ | dens | dentes |
Vokativ | dens | dentes |
Genitiv | dentis | dentium |
Dativ | denti | dentibus |
Akkusativ | dentem | dentes, dentis /ˈdentiːs/ |
Ablativ | dente | dentibus |
Afrikaans | tand |
---|---|
Albanisch | dhëmb |
Dänisch | tand |
Deutsch | Zacken; Zahn; Zinke; Zacke; Klaue |
Englisch | tooth |
Englisch (Altenglisch) | toþ |
Esperanto | dento |
Färöerisch | tonn |
Finnisch | hammas |
Französisch | dent |
Griechisch | δόντι |
Hawaiisch | niho |
Isländisch | tönn |
Italienisch | dente |
Jamaikanisches Kreolisch | tiit |
Jiddisch | צאָן |
Kabylisch | tuɣmest |
Katalanisch | dent |
Luxemburgisch | Zant |
Malaiisch | gigi |
Niederdeutsch | tand |
Niederländisch | tand |
Norwegisch | tann |
Papiamento | djente |
Polnisch | ząb |
Portugiesisch | dente |
Rumänisch | dinte |
Russisch | зуб |
Saterfriesisch | Takke; Tiende; Tusk |
Schottisch Gälisch | fiacaill |
Schwedisch | tand |
Scots | tuith |
Spanisch | diente |
Sranan | tifi |
Suaheli | jino |
Tagalog | ngipin |
Thai | ฟัน |
Tschechisch | zoubek; zub |
Ungarisch | fog |
Walisisch | dant; daint |
Westfriesisch | tosk |