Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
---|---|
Afbreking | ce·re·mo·ni·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | ceremonio | ceremonioj |
Accusatief | ceremonion | ceremoniojn |
Afrikaans | plegtigheid; seremonie |
---|---|
Catalaans | cerimònia |
Deens | ceremoni |
Duits | Feierlichkeit; Förmlichkeit; Zeremonie; Höflichkeitsgeste |
Engels | ceremony; observance |
Frans | cérémonie |
Grieks | εθιμοτυπία |
Hongaars | ceremónia |
Latijn | caeremonia; caerimonia |
Nederlands | ceremonie; plechtigheid; plichtplegingen |
Papiaments | seremonia |
Portugees | cerimónia |
Saterfries | Fierelkhaid; Zeremonie |
Spaans | ceremonia |
Tagalog | seremonya; pagdiriwang |
Thais | พิธี |
Tsjechisch | ceremonie; obřad |
Turks | tören |
Westerlauwers Fries | seremoanje |
Zweeds | ceremoni |