Woordsoort | bijvoeglijk naamwoord |
---|---|
Afbreking | ko·mun·a |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | komuna | komunaj |
Accusatief | komunan | komunajn |
Catalaans | comú |
---|---|
Deens | fælles |
Duits | gemein; allgemein; gemeinsam; gemeinschaftlich; allegemein; gewöhnlich; allgemein verbreitet; Gemein‐ |
Engels | common; joint; communal; concerted; generic; mutual; single |
Faeröers | felags |
Fins | yhteinen |
Frans | commun |
IJslands | sameiginlegur |
Italiaans | comune |
Latijn | communis |
Nederlands | gemeenschappelijk; gezamenlijk |
Noors | felles |
Papiaments | komun |
Pools | wspólny; pospolity |
Portugees | comum |
Saterfries | algemeen; gemeen; gemeenskuppelk; gemeensoam |
Spaans | común |
Tsjechisch | společný |
Zweeds | gemensam |