Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
---|---|
Afbreking | ko·leg·o |
Enkelvoud | Meervoud | |
---|---|---|
Nominatief | kolego | kolegoj |
Accusatief | kolegon | kolegojn |
Afrikaans | kollega |
---|---|
Catalaans | col·lega |
Deens | kollega |
Duits | Amtsbruder; Amtsgenosse; Genosse; Kollege |
Engels | colleague; counterpart |
Faeröers | lagsbróðir; starvsbróðir |
Frans | collègue |
Italiaans | collegio; collega |
Latijn | collega |
Nederlands | ambtgenoot; collega |
Papiaments | kolega |
Roemeens | coleg |
Saterfries | Amtsbruur; Genosse; Kollege |
Spaans | colega |
Tsjechisch | kolega |
Turks | meslekdaş |
Westerlauwers Fries | amtgenoat; kollega |
Zweeds | kollega |