| Woordsoort | werkwoord |
|---|---|
| Afbreking | in·dign·i |
| Aantonende wijs | |
|---|---|
| Tegenwoordige tijd | indignas |
| Verleden tijd | indignis |
| Toekomende tijd | indignos |
| Voorwaardelijke wijs | |
| indignus | |
| Gebiedende wijs | |
| indignu | |
| Actieve deelwoorden | |
|---|---|
| Tegenwoordige tijd | indignanta |
| Verleden tijd | indigninta |
| Toekomende tijd | indignonta |
| Deens | ærgre sig |
|---|---|
| Duits | aufgebracht sein; entrüstet sein; sich entrüsten; sich empören; unwillig sein |
| Engels | be indignant; be irritated; resent |
| Fins | närkästyä |
| Frans | s’indigner |
| Grieks | αγανακτώ |
| IJslands | gremjast |
| Nederlands | verontwaardigd zijn; zich ergeren; zich verontwaardigen |
| Noors | ergre seg |
| Portugees | indignar‐se; sentir indignação |
| Saterfries | apbroacht weese; sik äntrustje |
| Spaans | indignarse |
| Westerlauwers Fries | ergerje |
| Zweeds | harmas |