| Woordsoort | zelfstandig naamwoord |
|---|---|
| Afbreking | ho·nor·o |
| Nominatief | honoro |
|---|---|
| Accusatief | honoron |
| Afrikaans | eer; ere |
|---|---|
| Albanees | nder |
| Catalaans | honor |
| Deens | ære |
| Duits | Ehre |
| Engels | honour |
| Engels (Oudengels) | ar; weorþmynd |
| Faeröers | heiður |
| Frans | honneur |
| Hongaars | tisztelet |
| Italiaans | onore |
| Jiddisch | כּבֿעד |
| Latijn | honor |
| Nederlands | eer; ere |
| Papiaments | honor |
| Pools | honor; zaszczyt |
| Portugees | decoro; honra |
| Russisch | честь |
| Saterfries | Eere |
| Spaans | honor |
| Sranan | grani |
| Swahili | adhama |
| Tsjechisch | čest; pocta |
| Turks | namus; şeref |
| Westerlauwers Fries | eare |
| Zweeds | heder; honnör; ära |